Γρηγόρης Ευθυμίου
Ο αεροπόρος που
βούτηξε στο Ποτάμι
Το 1984, όταν οι
υπολογιστές είχαν το μέγεθος… ντουλάπας,
με την κυκλοφορία των πρώτων personal computers, διαβλέπει την επανάσταση που
θα ακολουθήσει και εκδίδει το
πρωτοποριακό για την εποχή περιοδικό, το Computing.
Το 1995 που το ίντερνετ ήταν στο ξεκίνημά του,
προβλέποντας ότι μια νέα τεχνολογική επανάσταση είναι προ των πυλών, εκδίδει το περιοδικό Netizen , εισάγοντας μια
νέα έννοια για τον σύγχρονο Πολίτη (citizen) του Δικτύου (Network).
Δύο χρόνια
νωρίτερα, με την απελευθέρωση των αερομεταφορών στον ελληνικό χώρο βάσει της
σχετικής Κοινοτικής Οδηγίας, ιδρύει την
πρώτη ελληνική αεροπορική εταιρεία, την Athens Air.
Πέντε χρόνια
αργότερα, το 1997, έχοντας αποκομίσει εμπειρία και γνώση του τομέα των
αερομεταφορών, ιδρύει την αεροπορική εταιρεία EuroAir. Λίγα χρόνια αργότερα, το
2005, επιχειρεί να σπάσει το μονοπώλιο της τότε Ολυμπιακής, και σε συνεργασία
με τη Βρετανική εταιρεία κατασκευής αεροσκαφών British Aerospace, καταθέτει
πρόταση στο διαγωνισμό για την αεροπορική σύνδεση των άγονων γραμμών . Η
πρόταση του για εκτέλεση του έργου με τίμημα 19εκ. Ευρώ για τα τρία χρόνια
υπηρεσιών, απορρίφθηκε υπέρ της Ολυμπιακής, η οποία ανέλαβε το έργο έναντι 120
εκ. Ευρώ! Επί υπουργίας Λιάπη… όπως λέει ο ίδιος πια, με νόημα.
Το 2006 ανέλαβε
Σύμβουλος Ανάπτυξης στην απόπειρα Καναδών επενδυτών, να εδραιώσουν τα υδροπλάνα
στην Ελλάδα. Μετά από δύο χρόνια, οι Καναδοί κατάλαβαν ότι τα 19 εκ. δολάρια
που επένδυσαν και έχασαν, δεν μπορούσαν να νικήσουν τη γραφειοκρατία και τις
συντεχνίες του ελληνικού δημόσιου τομέα.
Από το 2011
διευθύνει την αεροπορική εταιρεία Aviator Airways , που ειδικεύεται στην
αεροκομιδή (μεταφορά ασθενών) καθώς και στη μεταφορά VIP, αφού από μελέτες
διαπιστώνει ότι η Ελλάδα έχει τις βάσεις για τουρισμό πολύ υψηλού επιπέδου.
Και βέβαια,
παράλληλα με τις επαγγελματικές του δραστηριότητες, ως ανήσυχος νέος τότε, δεν μπορούσε να μείνει έξω από τα
«κοινά» . Το 1986 εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος Νέας Σμύρνης, ενώ το 1990,
μόλις 28 ετών (ο νεότερος τότε υποψήφιος), με προτροπή του αείμνηστου Παύλου
Μπακογιάννη, κατεβαίνει υποψήφιος βουλευτής στη Β΄ Αθηνών με την Νέα
Δημοκρατία. Αν και παίρνει σχεδόν 10.000 σταυρούς, μένει εκτός Βουλής λόγω του
εκλογικού συστήματος που είχε αλλάξει εκείνη την εποχή.
Όταν τον ρωτάνε για εκείνη την εμπειρία του, ο
ίδιος λέει ότι ο μεγαλύτερος του αντίπαλος δεν ήταν η νεαρή του ηλικία, αλλά οι
αντιδραστικές κομματικές νοοτροπίες σε νέες ιδέες. Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα
αφού λίγο αργότερα, τα εγκατέλειψε, γιατί οι νέες ιδέες, που ήταν το σλόγκαν
της εποχής, παρέμειναν ένα ανούσιο σύνθημα και όχι μια πολιτική επιλογή.
Και ξαφνικά ήρθε
ο Σταύρος
Μετά από 24
χρόνια, παρουσιάζεται ένα πρόσωπο, που του δίνει την ελπίδα και την πίστη πως
σαν και αυτόν, υπάρχουν και άλλοι που
θέλουν να εκσυγχρονίσουν τη πολιτική ζωή και τα κόμματα.
Ακούει τον
Σταύρο Θεοδωράκη να παρουσιάζει Το Ποτάμι και ξαναγίνεται 28 χρονών..
Αντιλαμβάνεται
ότι τώρα υπάρχει κάποιος να ηγηθεί ενός σύγχρονου κόμματος , χωρίς
αγκυλώσεις και χωρίς τα τετριμμένα περί
αριστεράς και δεξιάς. Με την ελπίδα ότι το νέο και ακέραιο γεννιέται,
ενεργοποιείται ως εθελοντής και αφιερώνει
όλο τον ελεύθερο χρόνο του στη προσπάθεια του Ποταμιού και του Σταύρου
Θεοδωράκη.
Το βράδυ των ευρωεκλογών, βλέπει με βαθιά
ικανοποίηση ότι Το Ποτάμι τα κατάφερε. Με ποσοστό 6,6% ξέρει ότι το νέο ήρθε
για να μείνει και να φέρει την αληθινή αλλαγή στην πολιτική του τόπου
Μέσα από
δημοσιεύσεις και προσωπικές
τοποθετήσεις, ο Γρηγόρης Ευθυμίου ανταμείβεται από τα μέλη του Νοτίου Τομέα
Αθηνών του Ποταμιού, ως πρώτος σε ψήφους σύνεδρος. Επιτέλους νιώθει ότι δεν
πάει αντίθετα στο ρεύμα!
Και επειδή στο
ιδρυτικό συνέδριο του Ποταμιού, θα είναι υποψήφιος για τους 30 της Πανελλήνιας
Επιτροπής, στην ερώτηση αν σκοπεύει πάλι να δοκιμάσει το στίβο των βουλευτικών
εκλογών, η απάντηση είναι κάθετα αρνητική. Θέλει απλώς να συμμετάσχει ενεργά
στη δημιουργία της νέας πολιτικής, έξω από παλαιοκομματισμούς, συμφέροντα και
ταμπέλες.
Στο Ποτάμι είναι
ιδιαίτερα ενεργός στην προώθηση προτάσεων τόσο στο οργανωτικό κομμάτι καθώς και
στις πολιτικές που σχετίζονται με τη στήριξη του υπεύθυνου επιχειρηματία.
Συγκεκριμένα έχει καταθέσει προτάσεις, όπως η δημιουργία της Ανεξάρτητης
Αρχής «Συνήγορος του Επιχειρηματία» στα
πρότυπα του Συνηγόρου του Πολίτη. Ακόμα, έχει προτείνει τεχνοκρατικές
εσωτερικές διαδικασίες για την
αξιολόγηση των προτάσεων που υποβάλουν τα μέλη του Ποταμιού καθώς και τη
ριζοσπαστική – για τα ελληνικά δεδομένα – πρόταση για την αξιολόγηση της
απόδοσης των οργάνων από τη βάση με κριτήριο την επίτευξη προκαθορισμένων στόχων.
Στο πεδίο της ειδικότητάς του, τις μεταφορές -
τουρισμό, έχει πολύ ξεκάθαρες θέσεις :
1. Η πολιτική
στις μεταφορές δεν πρέπει να βασιστεί στο «καλό» τίμημα, στην παραχώρηση
υποδομών, αλλά να χρησιμοποιηθούν οι υποδομές ως όχημα ανάπτυξης, το οποίο θα
φέρει πλούτο μέσα από τη δραστηριότητα και την ανάπτυξη.
2. Το κράτος
έχοντας ρίξει όλο το ενδιαφέρον του στην προσέλκυση επενδυτών, κατά κύριο λόγο
στα λιμάνια -και δειλά-δειλά στα τρένα-
έχει ουσιαστικά αφήσει στη τύχη του τον τομέα των αερομεταφορών, ο
οποίος αποτελεί την «ατμομηχανή» του τουρισμού.
3. Να χτιστεί με
τρόπο συντονισμένο σε όλη την Ελλάδα η συνεργασία φορέων του τουρισμού
(αεροπορικές εταιρείες, αεροδρόμια, επιμελητήρια, τοπική αυτοδιοίκηση κλπ) με
σκοπό την προώθηση του τουριστικού προϊόντος σε επίπεδο προορισμού, ανάλογα με
το επιτυχημένο προωθητικό μοντέλο του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών.
4. Σήμερα, οι
τουρίστες στα νησιά που χρειάζονται επείγουσα αεροκομιδή, εξυπηρετούνται
ουσιαστικά μόνο από ξένες εταιρείες (ακόμα και τουρκικές) διότι το κράτος δεν
αδειοδοτεί τις ελληνικές! Τα δε
υδροπλάνα, φαίνεται πως θα παραμείνουν μόνο στα θριαμβευτικά δημοσιεύματα του
τύπου αφού η υποτιθέμενη νέα νομοθεσία , ουδόλως καταργεί τη γραφειοκρατία,
αλλά ούτε βοηθά στην προσέλκυση επενδυτών. Η πρόταση εδώ είναι η συντονισμένη
προσπάθεια να ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια, με προσήλωση στο στόχο που
δε μπορεί παρά να είναι η ανάπτυξη του κλάδου.
5. Θα ήταν σοφό,
και επιτέλους αποτελεσματικό, όπως προσπαθεί το κράτος να προσελκύσει τους
εφοπλιστές να έχουν τα πλοία με ελληνική σημαία, έτσι να γίνεται και με τα αεροπλάνα. Το εφαρμόζει
η Μάλτα, με εξαιρετικά οικονομικά αποτελέσματα.
Ο τουρισμός
είναι ο θεμέλιος λίθος της οικονομίας μας και η στήριξη του κλάδου είναι
μονόδρομος για την έξοδο από την κρίση και την επιστροφή στην ανάπτυξη. Η
σύγχρονη και χωρίς αγκυλώσεις πολιτική δύναμη που εκφράζει το Ποτάμι, η νέα
πρόταση για καλύτερες μέρες στον τόπο μας, έχει τους ανθρώπους να στηρίξουν
αυτή την προσπάθεια. Ο Γρηγόρης είναι ένα τέτοιος άνθρωπος.