Μια Ελληνική τρόικα για τους πολιτικούς γραφειοκράτες
Ο Φώτης Κουβέλης με επιστολή του, απευθύνεται προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλη Βενιζέλο, και τον επικεφαλής του «Ποταμιού» Σταύρο Θεοδωράκη, ζητώντας να ξεκινήσει η συζήτηση για τη κεντροαριστερά.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης με την επιστολή του, απάντησε αρνητικά, λεγοντας: "Το Ποτάμι πιστεύει στον διάλογο, πιστεύει στις μικρές και μεγάλες συμμαχίε...ς, πιστεύει στην συνωμοσία του καλού, όμως όλα αυτά δεν μπορούν να έχουν πρωταγωνιστές αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στο ναυάγιο ή αυτούς που δεν κατάφεραν να το αποτρέψουν, παρότι τους δόθηκε η ευκαιρία."
Από κει και πέρα, μάλλον ήταν αναμενόμενη η ανταπόκριση του Ε. Βενιζέλου:
«Χαίρομαι γιατί, έστω με μεγάλη καθυστέρηση, συμφωνούμε στην ανάγκη ενός οργανωμένου θεσμικού διαλόγου όλων των δυνάμεων που τοποθετούνται στο χώρο της κεντροαριστεράς, της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης» σχολίασε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Με τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές να είναι προ των πυλών, το σκηνικό αρχίζει να ξεκαθαρίζει : Μεταμφιέζουμε το πολιτικό παρελθόν, και βουτάμε στη κολυμβήθρα της κάθαρσης , ώστε να ξεκινήσουμε το νέο , χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος:
Ο Ε. Βενιζέλος, αναφερόμενος στο ιδρυτικό συνέδριο της δημοκρατικής παράταξης, που αναμένεται να γίνει τον Οκτώβριο, απηύθυνε κάλεσμα συμμετοχής στους πολίτες. Και μετά τις επιστολές του, ο κ. Κουβέλης, μάλλον θα είναι από τους πρώτους που θα ανταποκριθεί.
Με δυο λόγια, πολιτικοί και κομματικοί γραφειοκράτες, ενώνονται κάτω από μια πεπερασμένη ιδέα περί κεντροαριστεράς, προκειμένου να διατηρήσουν τα κεκτημένα δεκαετιών.
Μετά από τόσα χρόνια, μήπως ήρθε η ώρα, να δώσουν τη σκυτάλη σε κάτι πραγματικά καινούργιο; Μήπως ήρθε η ώρα, ο λαός να εφαρμόσει την δική του «τροϊκανή κινητικότητα» και μείωση του πολιτικού προσωπικού με «απολύσεις» πολιτικών , που νομίζουν ότι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι της πολιτικής;
Με άρθρο του στη USA Today, ο καθηγητής δικαίου του Πανεπιστημίου του Τενεσί, Γκλεν Χάρλαν Ρέϊνολντς, μιλάει για μια γραφειοκρατική τάξη που αναδύεται στην Ελλάδα μετά την κρίση.
Ο Ρέινολντς διατυπώνει την άποψη πως στην Ελλάδα υπάρχει αυτή τη στιγμή μια νέα τάξη ανθρώπων που δεν στηρίζεται στα δικά της κεφάλαια ή την εργασία (δεν είναι δηλαδή καπιταλιστές ή εργάτες), αλλά στόχος τους είναι να ορίζουν το κεφάλαιο και την εργασία. Να έχουν τον πολιτικό έλεγχο και να κατευθύνουν τις ζωές των ανθρώπων.
Αυτό που δεν ξέρει ο κ. Ρέινολντς, είναι ότι η γραφειοκρατική τάξη που περιγράφει, υπήρχε και πριν την κρίση. Τη γέννησε πολλά χρόνια πριν το δημόσιο, και αφού εδραιώθηκαν , αναπτύχθηκαν μέσα στους κομματικούς μηχανισμούς, και κάθισαν στο σβέρκο του Έλληνα, εξαργυρώνονται με ψήφους τους πολιτικούς προστάτες τους.
Οι συμμέτοχοι αυτής της κατάστασης, μπορούν να πάνε σπίτι τους, και να συζητούν όσο θέλουν για κεντροαριστερές ή κεντροδεξιές συμμαχίες.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης με την επιστολή του, απάντησε αρνητικά, λεγοντας: "Το Ποτάμι πιστεύει στον διάλογο, πιστεύει στις μικρές και μεγάλες συμμαχίε...ς, πιστεύει στην συνωμοσία του καλού, όμως όλα αυτά δεν μπορούν να έχουν πρωταγωνιστές αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στο ναυάγιο ή αυτούς που δεν κατάφεραν να το αποτρέψουν, παρότι τους δόθηκε η ευκαιρία."
Από κει και πέρα, μάλλον ήταν αναμενόμενη η ανταπόκριση του Ε. Βενιζέλου:
«Χαίρομαι γιατί, έστω με μεγάλη καθυστέρηση, συμφωνούμε στην ανάγκη ενός οργανωμένου θεσμικού διαλόγου όλων των δυνάμεων που τοποθετούνται στο χώρο της κεντροαριστεράς, της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης» σχολίασε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Με τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές να είναι προ των πυλών, το σκηνικό αρχίζει να ξεκαθαρίζει : Μεταμφιέζουμε το πολιτικό παρελθόν, και βουτάμε στη κολυμβήθρα της κάθαρσης , ώστε να ξεκινήσουμε το νέο , χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος:
Ο Ε. Βενιζέλος, αναφερόμενος στο ιδρυτικό συνέδριο της δημοκρατικής παράταξης, που αναμένεται να γίνει τον Οκτώβριο, απηύθυνε κάλεσμα συμμετοχής στους πολίτες. Και μετά τις επιστολές του, ο κ. Κουβέλης, μάλλον θα είναι από τους πρώτους που θα ανταποκριθεί.
Με δυο λόγια, πολιτικοί και κομματικοί γραφειοκράτες, ενώνονται κάτω από μια πεπερασμένη ιδέα περί κεντροαριστεράς, προκειμένου να διατηρήσουν τα κεκτημένα δεκαετιών.
Μετά από τόσα χρόνια, μήπως ήρθε η ώρα, να δώσουν τη σκυτάλη σε κάτι πραγματικά καινούργιο; Μήπως ήρθε η ώρα, ο λαός να εφαρμόσει την δική του «τροϊκανή κινητικότητα» και μείωση του πολιτικού προσωπικού με «απολύσεις» πολιτικών , που νομίζουν ότι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι της πολιτικής;
Με άρθρο του στη USA Today, ο καθηγητής δικαίου του Πανεπιστημίου του Τενεσί, Γκλεν Χάρλαν Ρέϊνολντς, μιλάει για μια γραφειοκρατική τάξη που αναδύεται στην Ελλάδα μετά την κρίση.
Ο Ρέινολντς διατυπώνει την άποψη πως στην Ελλάδα υπάρχει αυτή τη στιγμή μια νέα τάξη ανθρώπων που δεν στηρίζεται στα δικά της κεφάλαια ή την εργασία (δεν είναι δηλαδή καπιταλιστές ή εργάτες), αλλά στόχος τους είναι να ορίζουν το κεφάλαιο και την εργασία. Να έχουν τον πολιτικό έλεγχο και να κατευθύνουν τις ζωές των ανθρώπων.
Αυτό που δεν ξέρει ο κ. Ρέινολντς, είναι ότι η γραφειοκρατική τάξη που περιγράφει, υπήρχε και πριν την κρίση. Τη γέννησε πολλά χρόνια πριν το δημόσιο, και αφού εδραιώθηκαν , αναπτύχθηκαν μέσα στους κομματικούς μηχανισμούς, και κάθισαν στο σβέρκο του Έλληνα, εξαργυρώνονται με ψήφους τους πολιτικούς προστάτες τους.
Οι συμμέτοχοι αυτής της κατάστασης, μπορούν να πάνε σπίτι τους, και να συζητούν όσο θέλουν για κεντροαριστερές ή κεντροδεξιές συμμαχίες.
Γρηγόρης Ευθυμίου
